herkes annesi teyzesi yengesi mutlaka bir seferde olsa güne katılmış ve kız evladı olarak bizlerde bu günlere en az bir seferde olsa dahil olmuşuzdur.tahminimce herkeste sonuç hemen hemen aynıdır, yemekler süper ama sonrasında bir baş ağrısı.ve bende bugün bunu çok kötü yaşadım hemde uykusuz bir halde.içimde biraz pişmanlık var.ama gitmemde gerekiyordu küçük bir işimi hallettim orada.tabi bu arada çok güzel yiyecekler vardı.salona girer girmez hazırlanmış masa sizi karşılıyor klasik olarak.ev sahibi bütün hünerlerini ortaya dökmüş herşeyi en güzel şekilde yapmış ve sunmuş.tabi okadar kadın anca masaya sığdı bende öneme bir sehpa çektim tabağımı doldurdum oturdum koltuğa.ama oda ne ya masaya bir oturdular kendimi bir anda otobüs terminalinde yüzlerce insanın arasında sandım.o nasıl bir konuşmaktır öle.herkes başka birşeyden bahsediyor farklı şeylerden konuşuyorlar, konular nerden nereye geçiyor,ve bu arada tabaklar bitiyor bardak bardak çaylar içiliyor.hangi ara yediniz onları okadar çayı hangi ara içtiniz.hem okadar şey yiyip ve çay içip nasıl okadar konuşabildiniz.hiçbirşey anlamadım ben noldu ne bitti o masada.masadan kalkıncada durum farklı değil ve gitgide kişi sayısı arttı, sesler çoğaldı.çay bardakları devamlı mutfak ve salon arasında gitti geldi.mutfakta gördüğüm şey biri ocakta biri elektrikli iki adet çaydanlık çay.amaç yeterki çaysız kalmasın kimse ev sahibi misafirlere mahçup olmasın.olay olur o muhabbetlerde çay olmassa sanırım.çay bardaklarının tabaklara koyulma sesi ne kadar o konuşmalar içinde kaybolsada bardaklar hep göz önünde.tam türk kahvesinin burda önemi yok diye düşünürken en sonda assolist gibi en son salona geldi türk kahvesi yanında küçük tatlı kurabiyelerle.benim kahveyle işim yok eve gidince uyucam uyku açamaya gerek yok.amaç tatlı yemek.kahveler içildi ve gün geleneği olarak katılan herkesten paralar toplandı.muhabbet sohbet devam ederken biz ordan kalktık.bu kadarı fazla bana zaten okadar kadın bir arada o ortamda fazla bile kaldım.ben bu gün olayları için daha çok gencim.zaten güne hazır hale gelmek için önce yaşın 40ları geçmesi artık yapıcak işinizin kalmamış olması gerek ve en önemlisi hem okadar sesli konuşup hemde okadar dolu tabakların yenilip yanında bardak bardak çayı tükete bilmeniz gerek.
burdan sadece günleri yaşlılar yapar anlamı çıkmasın sakın.gençlerinde yaptığı günleri duydum ama onlarınki daha ve pratik.hatta bugün günde konuşurdu bir grup genç kız gün adı altında toplanıp fasıla felan gidiyorlarmış.bende bizimkilerden bu tarz günler bekliyorum ama tabi bu imkansız bir ihtimal.bizimkiler çay ve bol ev yiyecekleri dolu günlere sonuna kadar devam ederler.
nese günler güzeldir özeldir.görüşemeyenlerin çoğu birbirini orda görüyor bende arada gidip yiyeceklerden faydalanıyorum işte =)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder