Yazın teyzemin yanından geldikten sonra başladım mektup yazmaya.Yoksa öle bir alışkanlığım yok sadece çocukken teyzeme ve halama yazardık arada.Şimdide teyzemlerin komşusuyla mektuplaşıyoruz.Onlar beni çok sevdi ben onları çok sevdim.Hem ingilizcemi geliştirmemdede yardımcı oluyor bana.Onların gönderdikleri mektupları okumakta bazen zorlansamda (bazen el yazısı yazıyolar ozaman zor oluyor bazı kelimeleri anlamam) iyi oluyor benim için.
Bana en son mektuplarını eniştem gelirken onunla birlikte yollamışlardı.Ve çok güzel yeşim taşında bir çift'de küpe yollamışlar.Bayıldım tabi ben küpelerime olabildiğinde onları takmaya çalışıyorum =).Madem hediye aldım bende küçük birşey koymak istedim zarfın içine.
Aradım taradım en son en çok hoşuma giden teşekkür kartı bu oldu.Çiçeği renkleri bayıldım bu karta.
Ve buda mektubumun bonusu küçük bir İstanbul hatırası.Bunlarıda bu küçük kartın zarfına koyup zarf içnde zarf şeklinde yollıcam =).
Tabi Duman beyefendi merakla geldi hepsini kontrol etti tek tek.Ne geliyor ne gidiyor bilmesi gerek bizim oğlanın =).
En sonundada kıskandı ve kızdı bana.En son kartların üstünde tepinmeye başlayınca kızdım bende oda geçti önüme oturdu suratıma bakmadan.
Buda bana gelen mektup.Prince ve Paşanın yılbaşı fotoğrafıyla birlikte =).
Bu fotoğrafa bayıldım.Prince hayranım hem en çok istediğim köpek olduğundan hemde kendisinin ayrı bir sempatikliği var.
Dumanla okadar boğuştuktan sonra bunları çekmek için küpelerin fotoğrafını çekmeyi unutmuşum =/.Bir dahaki sefere umarım o da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder