Hürriyet

27 Kasım 2012 Salı

Duman, Puki ve Diğerleri


Bu fotoğrafı görül görmez hastası oldum.Bu kuzucuklar şimdi burada olsalar mıncıklasam her taraflarını =D.Bu kadar tatlı birşey daha var mı ya?

Bu ufaklığın adı Bobi Kapı Zili ve evet ismi bu babam ondan bahsederken genel olarak bu şekilde söyler.Kendisi bizim Puki'nin abisi.Puki'nin annesinin bir önceki yavrularından.Bu ufaklık olmasa Puki'de bizimle olamazdı, hem o yüzden hemde çok sevimli bu nedenle kendisini çok seviyorum.Çok akıllı ne yapacağını, ne yapmayacağını biliyor ama yinede arada tavuklara saldırmıyor değil
.Kendisinin birde çok kötü bir huyu var ne yazık ki, korktuğunda altına işiyor.Evet gerçekten de öle hani bir iki sefer tesadüfen olmuş birşey değil küçüklüğünden beri bu şekilde diyebilirim.
Küçükken annem terlikleri kaçırdı diye kızdığında çok kızdığında altına işerdi.
Ben en son gittiğimde bahçeden çıktı ve peşinde 2-3 büyük sokak köpeği bahçeye geri kaçtı(Bobi'ye herşey serbest, babam ona sinirlendiğinde bahçeden kaçar gider, babam'da 'oğlan evi terk etti' der.).Ben ne yapacağımı şaşırdım, kendisi de bahçeye girdi rahatladı o koca köpeklere kafa tutmaya başladı.Nese yakaladım bir şekilde birşey olmuş mu diye bakıyım diye hiçbir şeyi yoktu, sadece yine altına yapmış bizim oğlan =).
Babam her kızıp onu yakaladığında babamın adımlarıyla birlikte yerde Bobi'nin çiş izleri oluyor.


Bu şirin tombik ufaklıkta Puki'nin erkek kardeşi.Puki'yi aldığımızda da tombikta hatta ayağa kalkıp yürüyemiyordu, hala değişmemiş.
Aslında ilk almayı düşündüğümüz yavru buydu gerçekten çok güzel bir çikolata kahve rengi ve ufakken başının üstünde beyazlık kalbe benziyordu ama biz dişi istiyorduk ve Puki bizimle artık.

Tam annemler yoldan geldi oturduk konuşuyoruz, Puki'nin bağırmasıyla fırladık yerimizden.Duman beyefendi, zavallım Puki'yi sıkıştırmış buraya bağırtıyor.Gittim ve 'burda ne oluyor' dememle birlikte Duman sanki çok masummuş gibi yanıma geldi, Puki'de kurtuldu =).

Çok kıskançtır bizim beyefendi uzaktan ters ters bakar Puki'yi çok seversek.

Çağırdımızda, elimizi uzattığımızda da gelmez.

Keyfine göre gelir kafayı sürtüp gider.


Tabi o gitmeden ben onu yakalayıp sıkıştırırım önce, o pek sevmese de.

Bazen Duman'a hak veriyorum.Düşünsenize devamlı biri bu şekilde kıçınız da gezse sizin hoşunuza gidermiydi.

Ve üçümüz bir arada.Seviyorum ben bunları ya vazgeçmem asla ikisinden de.


Hastalıktan kötü sesimde video'da ama yinede güzel bir video, en son benim bağırmamla bitmesi dışında =D.

Bu şekilde bol fotoğraflı bol yazılı bir yazı oldu.
Sonuna kadar okuyan herkese teşekkürler =)
Puki'de kucağımdan teşekkürlerini iletiyor, Duman ise şuan için kayıp evin içinde =).

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder